фразеалогія як лінгвістычная дысцыпліна класіфікацыя фразеалагічных адзінак іх характарыстыка.

фразеалогія як лінгвістычная дысцыпліна класіфікацыя фразеалагічных адзінак іх характарыстыка.

іх называюць фразеалагізмамі або фразеалагічнымі адзінкамі. значэнне фразеалагізмаў, - іх структуру, - адносіны да слова і словазлучэння, - паходжанне - ужыванне фрзеалагічных адзінак у маўленні. Аб’ект вывучэння фразеалогіі – фразеалагізмы, або фразеалагічныя адзінкі. У некторых працах іх яшчэ называюць фраземамі. Мам фразеалогіі разумеюць сукупнасць фразеалагізмаў, што разглядаюцца ў гэтым раздзеле мовазнаўства. У залежнасці ад таго, якія адзінкі ўключаюцца ў аб’. М фразеалогіі, я. Phrasis — выраз, грэч. Logos — вучэнне), раздзел мовазнаўства, якi вывучае ўстойлівыя адзінкi. Гэта досыць маладая навука і сур’ёзнае распрацоўванне фразеалогii як асобнага раздзела мовазнаўства пачалося пасля навуковай класіфікацыі нераскладальных злучэнняў слоў. Яе распрацаваў в. Вінаградаў, абапіраючыся на працы шахматава, кульмана, патабні ды інш. У мовазнаўстве і па сёння не сфармавалася адзінства поглядаў на такое складанае фразеалагічнае пытанне, як межы ўстойлівай адзінкі. Фразеалагічны зварот, яго дыферэнцыяльныя прыметы. Семантыка - граматычныя ўласцівасці фразеалагізмаў. Адрозненне ад іншых моўных адзінак. Прыметы фразеалагічных адзінак. 1) маюць адзіны цэласны сэнс (сабакам сена. Фразеалагізм і слова. Характэрная адзнака фразеалагізма - семантычная злітнасць і непадзельнасць (гэта збліжае яго са словам) пры раздзельнааформленасці кампанентаў. Тым больш што некаторыя фразеалагічныя адзінкі маюць адпаведныя словы - сінонімы. Пераважная большасць фразеалагізмаў, як і словы, суадносяцца з пэўнымі часцінамі мовы. Адносіны і сувязі фразеалагізмаў са словам у сказе нічым па сутнасці не адрозніваюцца ад адносін і сувязей паміж самімі словамі. Мэта курсавой работы. 2 агульная характарыстыка і азначэнне фраземы (фразеалагізма). Групы фразеалагічных адзінак у рамане і. Шамякіна вазьму твой боль. 1 фразеалагізмы паводле суаднесенасці з часцінай мовы. Прадмет і задачы фразеа - логіі. Фразеалагічная адзінка і фразеалагічны склад беларускай мовы. Крыні - цы беларускай фразеалогіі. Уласнабеларускія фразеалагізмы, этнамоўны кампанент іх семантыкі. Запазычаныя фразеалагізмы. Яны непазбежна знаходзяць свой адбітак і ў літаратурнай мове. Узнікае шмат новых слоў, фразеалагізмаў, іншых моўных адзінак, а нека - торыя пераходзяць у пасіўны фонд. З’яўленне новых слоў і выразаў асаб - ліва бурна ішло ў апошняе дзесяцігоддзе, напоўненае разнастайнымі па - дзеямі. Многія з такіх слоў напачатку ўспрымаюцца непрыхільна. Разглядаючы пытанне аб паходжанні фразеалагічных спалучэнняў, выразаў, адзінстваў і зрашчэнняў можна іх падзяліць на некалькі груп. Наяўнасць вялікай колькасці класіфікацый фразеалагічных адзінак звязана з тым, што ні адна з іх не дае стоадсоткавую гарантыю адсутнасці памылкі. Таму ўсё ж варта ведаць, у якіх слоўніках можна знайсці падказку, калі нельга дакладна вызначыць выгляд фразеалагізма. Усе слоўнікі такога тыпу дзеляцца на аднамоўны і шматмоўныя. Фразеалагізм – устойлівае ўзнаўляльнае сінтаксічна непадзельныя адзінствы з цэласным значэннем. Прыметы фразеалагізмаў. Маюць цэласны сэнс (іх значэнне не вынікае са значэнняў кожнага кампанента, а са значэння ўсяго словазлучэння цалкам). Складаюцца з двух і больш кампанентаў. Устойлівасць, узнаўляльнасць (гатовая мадэль з гатовым сэнсам). Працяглая распрацоўка праблем фразеалогіі дазволіла павялічыць яе аб’ём за кошт парэміялогіі і афарыстыкі. Слоўнікавы склад у сістэме мовы 1. Слова як адзінка мовы. Лексікалогія як раздзел мовазнаўства асноўная значная адзінка мовы – слова. Сукупнасць усіх слоў мовы як абазначэнняў з‘яў, прадметаў і паняццяў утвараюць яе слоўнікавы склад, або лексіку мовы. Лексіку, або слоўнікавы склад мовы, вывучае адпав. 2 семантычная характарыстыка фразеалагізмаў з кампанентам “зямля”. 3 сінтаксічная характарыстыка фразеалагізмаў з лексічным кампанентам “зямля”. Супастаўляльнае апісанне фразеалагічных адзінак у межах некалькіх моў паказвае, што нават роднасныя, блізкія мовы, якімі з’яўляюцца беларуская, руская і польская дэманструюць значныя разыходжанні у фрагментах моўных малюнкаў свету. Инфоурок › другое ›другие методич. Скачать материал. Библиотека материалов. Добавить в избранное. Фразеалагізмы, іх роля ў маўленні. Растлумачце значэнне фразеалагізмаў, падбярыце сінанімічныя фразеалагічныя адзінкі. Абразаць крылле, браць на заметку, вока на вока, даваць дразда, даваць (даць) задні ход, папяровая душа, на злом галавы, на грэчаскія календы. Запішыце фразеалагізмы, размеркаваўшы іх па слупках. У артыкуле разглядаецца ўзаемасувязь мовы і культуры, іх асаблівасці і агульныя рысы, вызначаецца паняцце нацыянальна - культурнай спецыфікі ўвогуле і фразеалагічных адзінак у прыватнасці. Падкрэсліваецца наяўнасць ў фа нацыянальна - культурнай маркіраванасці, якая знаходзіць сва. Адлюстраванне ў рамках лінгвакультуралагічнага падыходу ў вобразнай аснове і агульнай метафары семантычнага поля фразеалагізмаў (у прыватнасці, фа са значэннем маўленчых паводзін чалавека) і можа быць вызначана толькі на базе значных ідыяграфічных палей. Даніч і іншых даследчыкаў. Фразеалагічныя сінонімы адрозніваюцца паміж сабой адценнямі значэння ці стылістычная афарбоўкай. Перад вачамі, не за гарамі, пад рукой, пад бокам – са значэннем “блізка”, аддаць богу душу, адправіцца на той свет, заснуць вечным сном даць дуба – са значэннем “памерці”. Ад сінанімічных трэба адрозніваць варыянты, калі адзін з кампанентаў ужывываецца у змененым выглядзе. Мамін сынок - сыночак, збіць з тольку - з панталыку. Лінгвістычныя(моўныя) - тлумачаць значэнне слова ці фразеялагізма, вызначаюць яго ўжыванне паходжанне, напісанне, вымаўленне. Сэнсавая характарыстыка(дэфініцыя) - усе значэнні слова(арабскімі лічбамі) і яго семантыч. На першае месца выносіцца найбольш пашыр. сутнасць паняцця ‘фразеалагізм’, ‘фразеалагічнае значэнне і яго кампаненты’, ‘стылістычнае значэнне’; - адрозненне паміж фразеалагічнымі адзінствамі і зрашчэннямі; - семантычную, марфалагічную, сінтаксічную, стылістычную класіфікацыю фразеалагізмаў; - утварэнне і паходжанне фразеалагічных адзінак. вызначаць сэнс фразеалагізма фразеалагізм як моўная адзінка і яго прыметы. Аб’ём і межы фразеалогіі. Спосабы ўтварэння фразеалагізмаў. Фразеалагізмы паводле іх паходжання. Спрадвечна беларускія фразеалагізмы. Фразеалагічныя калькі. Фразеалагічныя паўкалькі. Семантычная характарыстыка фразеалагізмаў. Фразеалагічнае значэнне. Мнагазначнасць фразеалагізмаў. Варыянтнасць фразеалагізмаў. Комплекснае, усебаковае даследаванне фразеалагізмаў з анамастычным кампанентам. Для дасягнення пастаўленай мэты неабходна вырашыць наступныя задачы. 1) вызначыць ролю ўласных назваў у фразеалагічных адзінках; 2) ахарактарызаваць беларускія фразеалагізмы з анамастычным кампанентам паводле іх паходжання; 3) раскласіфікаваць фразеалагічныя адзінкі па тэматычных групах і прааналізаваць асаблівасці такога падзелу; 4) правесці класіфікацыю фразеалагізмаў з анамастычным кампанентам з пункту гледжання граматычнага выражэння; 5) даць сінтаксічную характарыстыку фразеалагізмаў з анамастычн. Статус фразеалагічных адзінак у іерархічнай сістэме мовы. Курс “уводзіны ў мовазнаўства” займае адметнае месца ў сістэме лінгвістычных дысцыплін. Яго мэта – стварыць агульнатэарэтычную метадалагічную базу, неабходную для фарміравання шырокага філалагічнага кругагляду і прафесійных лінгвістычных ведаў студэнтаў - першакурснікаў. Фразеалагізм(фразема) – устойлівае спалучэнне слоў з адзіным цэласным значэннем фразеалагізмы – гатовыя моўныя адзінкі, вядомыя носьбітам мовы, якія звычайна складаюцца з двух ці больш слоў. Асноўныя тыпы фразеалагізмаў. Па ступені семантычнай злітнасці слоўкампанентаў фразеалагічныя зрашчэнні. ўваходзяць у іх склад (акінуць вокам – акінуць позіркам – абвесці позіркам). Адназначнасць і мнагазначнасць. Да фразеалагічных стылістычных канатацый прынята адносіць. 1) экспрэсіўнасць – адлюстраванне ў змесце моўных адзінак эматыўных адносін моўцы да знешняга або ўнутранага свету чалавека, якія ўзнікаюць пры іх вызначэнні, 2) эмацыянальнасць – выражэнне эмацыянальных адносін моўцы да прадмету мовы і яго ацэнка. Негатыўныя адносіны да чаго - небудзь звычайна маюць адмоўную эмацыянальную афарбаванасць (каб піць маліла, сама стоячы ў вадзе). Экспрэсіўнасць фразеалагізмаў выяўляецца ў тым, што дзеянне або прымета характарызуюцца інтэнсіўнасцю іх праяўлення. Калі звярнуцца да сучаснай беларускай (а таксама рускай) лінгвістычнай літаратуры, то няцяжка заўважыць, што ў манаграфіях, навучальных дапаможніках і артыкулах іх аўтары звычайна оба зусім абмінаюць колькасныя характарыстыкі моўных з’яў, або абмяжоўваюцца адгаворкамі неакрэсленага характару. Вось некалькі прыкладаў з навучальнага дапаможніка для універсітэтаў. “мноства слоў маюць не адно, а два і больш значэнняў”; “фразеалагізмы ў значнай сваёй частцы монасемантычныя… у параўнанні з мнагазначнасцю слоў полісемія фразеалагічных адзінак – з’ява абмежаваная”; “ значнай частцы фразеалагізмаў ула.